Նա տառապեց հանուն ինքնության, հայրենիքի և արժանապատվության: Տեսավ գաղթ ու աքսոր: Վանից մազապուրծ լինելով, եկավ Էջմիածին և կիսաքաղցած ապրեց մյուս գաղթականների հետ միասին: Իր մեջ ուժ գտավ և զբաղվեց կրթությամբ՝ ընդունվելով Գևորգյան ճեմարան: 1941-1945-ին նրա կենսագրությունում սկսվեց հերթական ցնցումը՝ աքսոր դեպի Հյուսիսային Ղազախստան:
«Իր տանը կառուցել էր բետոնապատ ջրավազան, ճիշտ Վանա լճի տեսքով: Այնպիսի մանրակերտ էր սարքել ճշգրիտ, որ նստում էր կողքը և ասում՝ այնտեղ, այս պատուհանից նայում էի». Գագիկ Գինոսյանի հյուրը բանաստեղծ, արձակագիր Մկրտիչ Խերանյանի ծոռնուհին է՝ Ռուզան Խերանյանը:
