Քանի հայը կա, քանի մենք ազգ ենք, քանի դեռ մեր մեջ կան հանդուգն և հավակնոտ հայեր, ովքեր դեռ շարունակում են հիշել, որ ոչ միայն Արցախն, այլև Արևմտյան Հայաստանն է հայոց բնօրրանը, թուրքը, Ադրբեջանն ու գերտերություները մեզ հետ խնդիր ունեն:
Ե՞րբ ես սթափվելու հայ մարդ: Ե՞րբ ես հասկանալու, որ բացի քեզնից ոչ ոք չի կանգնելու քո զավակին պաշտպանելու համար:
Հիշիր 1921 թվականին Կիլիկիայի կոտորածները, երբ Ֆրանսիայի հույսով վերադարձար Կիլիկիա, իսկ Ֆրանսիան թողեց ու հեռացավ: Հիշի՛ր Անտանտը….
Գագիկ Գինոսյանը պատմական ակնարկներ է անում հիշեցնելով՝ պատմությունից «չսերտած» դասերը :
