Ինչպես աշխարհում հունական թատրոնն էր, այնպես էլ Օսմանյան Թուրքիայում հայկականն էր ընդունված: Նախ այլ բան չկար, և երկրորդ՝ դա նույն հունականն էր, բայց հայկական ձևով:
Սուլթանական Թուրքիայում հայերը թատրոնում լավ փող էին աշխատում, որովհետև դրանք նայելու էին հաճախում ոչ միայն հայերը:
Եղել է փաշայի համար «Մոլիեր» խաղացող հայկական թատերախումբ, որը հետո անցավ նրա հովանավորության տակ: Հրովարտակով բացվող և փակվող թատերախմբեր ու թատրոններ՝ հատկապես Աբդուլ Համիդի օրոք.... Հայկական թատերախմբի հետ շրջագայող թուրք դերասան, առաջին պետական թատերախմբի հայ ղեկավար, որին ստիպեցին կրոնափոխ լինել:
Հրանուշ, Նվարդ, Վիրժինիա, Քնար, էլիզա Բինեմեջյան…. Օսմանյան կայսրության ամենահայտնի կին դերասանուհիները: Ի դեպ Թուրքիայում առաջին անգամ թատրոնի բեմ բարձրացող կինը հայ է եղել: Եվ այդպես մինչև 1919 թվականը, երբ թուրք կինը բարձրացավ թատրոնի բեմ:
Թուրքագետ Տիրան Լոքմագյոզյանը այս անգամ պատմել է «թուրքական» թատրոնի մասին: