Սուրբ Զատիկն անցավ, խորհուրդն էլ կրկին մնաց աննկատ: Մեր հասարակության մեջ կրոնի դերը գնալով թերագնահատվում է: Դա հատկապես ակնհայտ է վերջին 2 դարերում: Երբեք չպետք է թերագնահատել կրոնի ազդեցությունը քաղաքակրթական, միջավայրի վրա: Այն մարդկային ոգեղեն կառուցվածքի անբաժանելի տարր է: Եվ այսօր ավելի ենք համոզվում, որ առանց այդ գործոնի հասարակությունների մեջ անառողջ մթնոլորտը սրվում է: Հայ ազգի դեպքում պետք է կամուրջ ստեղծել կրոնական ամրության և պատասխանատվության միջև: