Կարծեմ 1993 թվականն էր, մենք մեր բեռնատարով, որի վրա գաղտնի զենք կար, Ալեքսանդր Թամանյան կրտսերի հետ սլանում էինք Սարսանգի ջրամբարի կողքով և հանկարծ Թամանյան կրտսերը բղավեց. «Մի րոպե կանգնիր, մեր Գուգոն է: Մեքենան կանգնեց, հայ առնական ազնվական, թավ բեղերով մի մարդ ողջագուրվեց իմ հրամանատարի հետ»:
Գագիկ Գինոսյանը հյուրընկալել է այս պատմության հերոսին: