«Երբ նավթավառի լույսն ընկնում ա կազիրոկին, էդտեղից ընկնում ա թղթի վրա, ավելի լավ եմ տեսնում»։
Տեխնիկայի այս «վերջին ճիչը» եղել է գիտական աշխատանքով զբաղվելու համար 100-ավոր մեթոդներից մեկը։ Երիտասարդ գիտանականները հավաքվում, քննարկումներն անցկացնում էին «պլիտայի» կողքին, հետաձգումով ստանում էին աշխատավարձ, չունեին կապեր արտասահմանյան կոլեգաների հետ։
Գիտությունների ազգային ակադեմիայում այս վիճակից չեն բողոքել: «Մտածում էինք՝ երկիրը լավ վիճակում չի, պետք չի բողոքել»։
Օգտագործված տեսանյութերը ՝ ArtMos St. ArmeniaGOD, ԳԱԱ
