Կորցրել ենք և դեռ շարունակաբար կորցնում ենք մեր տոհմածառի հիմքը՝ հայրիկը, նահապետը ումից սերում ենք, ումից ժառանգում ենք մեր ինքությունը գեներով: Իսկ հետո հպարտանում ենք դրանով կամ նույնիսկ «լոպազանում»: Ոմանք էլ պախարակում են այն՝ վատաբանում, դժգոհում: Մենք կորցրեցինք ոչ միայն «հայրիկ» բառը մեր կենցաղում, այլև նրա դերն առհասարակ: 88-ի շարժումն ու անկախության հռչակումը չէր լինի, եթե Հայրիկի էրգրից բերած երգերը չլինեին:
Գագիկ Գինոսյանը խոսել է հոր և հայրիկի տարբերության և նահապետական զգացողությունների մասին:
