Մաշտոցը կերտեց ինքնության այբուբենը, Կոմիտասը՝ հոգեւոր, Նժդեհը՝ ոգեղենն ու գաղափարականը: Իսկ ձեր իշխանության տարիներին, պարոնայք, «Հպարտ քաղաքացու», իսկ իրականում նսեմացված հայի դարաշրջան բացվեց: Միգուցե ինչ-որ մարդիկ հպարտ դարձան , բայց որպես հայ ստորացված եւ աղճատված նկարագիր ձեռք բերեցինք:
«Լուսաբացից առաջ մթնշաղն ամենամութն է: Բարդ տարի է, եթե ոչ բարդագույն: Հայրենիքը ծախել չի ստացվելու, գահը ինչ-որ պահին երերալու է». ասում է Գագիկ Գինոսյանը:
